Tekstų sunorminta ir nesunormint

Tekstų sunorminta ir nesunorminta rašyba palyginimas

Kad ekrane gražiai matytumėte visus specifinius simbolius, tikriausiai prireiks įdiegti
tam tikrą šriftą. Rekomenduoju Palemonas MUFI, o parsisiųsti jį galite čia.

	Tekstas sunorminta rašyba pagal: Ari Þorgilsson hinn fróði. ‘Íslendingabók’. In: Landssaga og landnám. = Íslendinga sögur. Bd. 1. Guðni Jónsson bjó til prentunar. Reykjavík: Íslendingasagnaútgáfan, 1946.	Tekstas nesunorminta rašyba pagal: Ari Þorgilsson hinn fróði. Íslendingabók. Utgitt av Anne Holtsmark. Oslo: Dreyers Forlag, 1978 [1951]. (22–25 pusl.)
	Ólafr rex Tryggva sonr, Ólafs sonar, Haralds sonar ins hárfagra, kom kristni í Norveg ok á Ísland.	[O]lafr rex Trygvaſonr Olafsſonar Harallzsonar enſ Harfagra com criſtni i Noreg oc a Iſland.
	Hann sendi hingat til lands prest, þann er hét Þangbrandr ok hér kendi mǫnnum kristni ok skírði þá alla, er við trú tóku.	hann sendi hingat til lanz preſt þann er het Þangbrandr. oc her kendi monnom criſtni oc ſcírþi þa alla es viþ tru toco.
	En Hallr á Síðu, Þorsteins sonr, lét skírask snemhendis ok Hjalti, Skeggja sonr, ór Þjórsárdali ok Gizurr inn hvíti, Teits sonr, Ketilbjarnar sonar frá Mosfelli, ok margir hǫfðingjar aðrir.	En Hallr a Siþu Þorsteins ſonr let ſciraſc snimhendis oc Hiallti Sceggiasonr yr Þiorsardali. oc Gizor en Hviti Teitz ſon Ketilbiarnarſonar fra Moſfelli. oc marger hófþiŋiar aþrer.
	En þeir váru þó fleiri, er í gegn mæltu ok neittu.	Enn þeir voro þo flęiri es í gegn męlto oc neitto.
	En þá er hann hafði hér verit einn vetr eða tvá, þá fór hann á braut ok hafði vegit hér tvá menn eða þrjá, þá er hann hǫfðu nítt.	Enn þa er hann hafþi her veriþ einn vetr eþa ii. þa for hann a braut. oc hafþe vegit her ii. menn eþa iii. þa er hann hofþo nidt.
	En hann sagði konunginum Ólafi, er hann kom austr, allt þat er hér hafði yfir hann gengit, ok lét ørvænt, at hér myndi kristni enn takask.	En hann ſagþi conuŋinom Olafi eſ hann com auſtr allt þat es her hafþi yfir hann giŋiþ. oc let orvęnt at her mundi criſtni enn tacaſc.
	En hann varð við þat reiðr mjǫk ok ætlaði at láta meiða eða drepa ossa landa fyrir, þá er þar váru austr.	En hann varþ viþ þat reiþr mioc. oc ętlaþi at lata męiþa eþa drepa oſſa landa fyrer þa eſ þar voro auſtr.
	En þat sumar it sama kómu útan heðan þeir Gizurr ok Hjalti ok þágu þá undan við konunginn ok hétu honum umsýslu sinni til á nýjaleik at hér yrði enn við kristninni tekit, ok létu sér eigi annars ván, en þar myndi hlýða.	En þat sumar et sama qvomo vtan heþan þeir Gizor oc Hiallti oc þogo þa vndan viþ conuŋenn. oc heto honom vmbſyſlo sinni til á nyia lęic at her yrþi enn viþ Cristnini tekit. oc leto ser eigi annars von en þar mundi hlyþa.
	En it næsta sumar eptir fóru þeir austan ok prestr, sá er Þormóðr hét, ok kómu þá í Vestmannaeyjar, er tíu vikur váru af sumri, ok hafði allt farizk vel at.	En et nęſta ſumar epter foro þeir auſtan oc prestr sá es Þormoþr het. oc qvomo þa i Veſtmana eyiar eſ x. vicur váro af sumri oc hafþi allt fariſc vel at.
	Svá kvað Teitr þann segja, er sjalfr var þar.	Sva qvad Teitr þann ſegia es sialfr var þar.
	Þá var þat mælt it næsta sumar áðr í lǫgum, at menn skyldi svá koma til alþingis, er tíu vikur væri af sumri; en þangat til kómu viku fyrr.	þa vas þat męlt et nęsta sumar aþr i Logom at men scylldi svá coma til Alþingis es x. vikur vęri af sumri. en þangat til qvomo viku fyrr.
	En þeir fóru þegar inn til meginlands ok síðan til alþingis ok gátu at Hjalta, at hann var eptir í Laugardali með tolfta mann, af því at hann hafði áðr sekr orðit fjǫrbaugsmaðr it næsta sumar á alþingi of goðgá.	Enn þeir foro þegar inn til meginnlanz oc ſiþan til Alþingis. oc goto at Hiallta at hann vas eþter i Laugardali meþ xii man. af því at hann hafþi aþr secr orþit fiorbꜹgſ maþr et nęsta sumar a Alþingi of goþgo.
	En þat var til þess haft, at hann kvað at lǫgbergi kviðling þenna:	Enn þat vaſ til þes haft at hann qvad at Logbergi qviþling þenna.
	Vil-k eigi goð geyja, grey þykki mér Freyja.	Vil ec eigi goþ gøyia gray þykir mér Frayia.
	En þeir Gizurr fóru, unz þeir kómu í stað þann í hjá Ǫlfussvatni, er kallaðr er Vellankatla, ok gørðu orð þaðan til þings, at á mót þeim skyldi koma allir fulltingsmenn þeirra, af því at þeir hǫfðu spurt, at andskotar þeirra vildi verja þeim vígi þingvǫllinn. En fyrr en þeir fǿri þaðan, þá kom þar ríðandi Hjalti ok þeir er eptir váru með honum.	Enn þeir Gizor foro vnz þeir qvomo i ſtaþ þann i hia Olfoſs vatni es kallaþr es Vellankatla. oc gørþo orþ þaþan til þings at a mot þeim scylldi coma aller fulltings men þeira. Af þvi at þeir hofþo spurt at andſcotar þeirra villdi veria þeim vigi þingvǫllenn. En fyrr en þeir føri þaþann þa kom þar riþandi Hiallti oc þeir er epter voro meþ honom.
	En síðan riðu þeir á þingit, ok kómu áðr á mót þeim frændr þeirra ok vinir, sem þeir hǫfðu æst.	En siþan riþv þeir a þingit oc qvomu aþr a mót þeim frændr þeira oc viner sem þeir hofþo ęſt.
	En inir heiðnu menn hurfu saman með alvæpni ok hafði svá nær, at þeir myndi berjask, at eigi of sá á milli.	En ener heiþnu men Hvrfu ſamann meþ alvępni. oc hafþi ſva nęr at þeir myndi beriaſc at <eigi> of ſa a miþli.
	En annan dag eptir gengu þeir Gizurr ok Hjalti til lǫgbergis ok báru þar upp erindi sín.	En annann dag epter geingo þeir Gizor oc Hiallti til Logbergs. oc bǫro þar vpp erindi sin.
	En svá er sagt at þat bæri frá, hvé vel þeir mæltu. En þat gørðisk af því at þar nefndi annarr maðr at ǫðrum vátta, ok sǫgðusk hvárir ór lǫgum við aðra, inir kristnu menn ok inir heiðnu, ok gengu síðan frá lǫgbergi.	En ſva er sagt at þat bęri fra hve vel þeir męltu. En þat gørþiſc af þvi at þar nefnþi annar maþr at oþrom vatta. oc sogþvsc hvarer vr Logom viþ aþra ener Criſtnu men oc ener Heiþno. oc giŋo siþan fra Logbergi.
	Þá báðu inir kristnu menn Hall á Síðu, at hann skyldi lǫg þeirra upp segja, þau er kristninni skyldi fylgja. En hann leystisk því undan við þá, at hann keypti at Þorgeiri lǫgsǫgumanni at hann skyldi upp segja, en hann var enn þá heiðinn.	þá boþo ener criſtno men Hall a Siþo at hann ſcylldi log þeira vpp ſegia þav eſ criſtnenne scyllde fylgia. Enn hann leyſtiſc þvi vndan viþ þa at hann caypti at Þorgeiri Logsogo mani at hann scylldi vpp ſegia. en hann vas enn þa heiþinn.
	En síðan er menn kómu í búðir, þá lagðisk hann niðr, Þorgeirr, ok breiddi feld sinn á sik ok hvíldi þann dag allan ok nóttina eptir ok kvað ekki orð. En of morguninn eptir settisk hann upp ok gørði orð, at menn skyldi ganga til lǫgbergis.	En siþan es men qvomo i bvþer þa lagþiſc hann niþr Þorgeir. oc bręiddi felld sinn a sic. oc hvilþi þann dag allann oc nottena epter oc qvad ecke orþ. En of morgonen epter settiſc hann vpp. oc gørþi orþ at men scylldi ganga til Logbergis.
	En þá hóf hann tǫlu sína upp, er menn kómu þar, ok sagði at honum þótti þá komit hag manna í ónýtt efni, ef menn skyldi eigi hafa allir lǫg ein á landi hér, ok taldi fyr mǫnnum á marga vega, at þat skyldi eigi láta verða, ok sagði at þat myndi at því ósætti verða, er vísa ván var, at þær barsmíðir gørðisk á milli manna, er landit eyddisk af.	Enn þa hof hann tolo sina vpp eſ menn qvomo þar. oc sagþi at honom þotti þa commit hag mana i ǫnytt efni ef men scylldi eigi hafa aller log ęin a landi her. oc talþi fyrer monom a marga vega at þat scylldi eigi láta verþa. Oc ſagþi at þat mundi at þvi oſætti verþa eſ viſa von vas at þęr barſmiþer gørþiſc a miþli manna eſ landeþ eyddiſc af.
	Hann sagði frá því, at konungar ór Norvegi ok ór Danmǫrku hǫfðu haft ófrið ok orrostur á milli sín langa tíð, til þess unz landsmenn gørðu frið á milli þeirra, þótt þeir vildi eigi.	Han sagþi fra þvi at conuŋar vr Norvegi oc vr Danmorco hofþo haft ofriþ oc orostor a miþli sin laŋa tiþ til þess vnz lanzmen gørþo friþ a miþli þeira þott þeir villdi eigi.
	En þat ráð gørðisk svá, at af stundu sendusk þeir gersemar á milli, enda helt friðr sá, meðan þeir lifðu.	Énn þat ráþ gørþiſc sva at af stundu senduſc þęir gerſemar a miþli. enda hellt friþr sa meþann þeir lifþv.
	„En nú þykkir mér þat ráð,“ kvað hann, „at vér látim ok eigi þá ráða, er mest vilja í gegn gangask, ok miðlum svá mál á milli þeirra, at hvárir-tveggju hafi nakkvat síns máls, ok hǫfum allir ein lǫg ok einn sið.	En nv þykker mér þat ráþ qvaþ hann at ver latem oc eigi þa raþa er meſt vilia i gegn gangasc. oc miþlom sva mǫ́l a miþli þeira at hverer tvegio haꝩi nacqvat sins máls. oc hoꝩom aller ein Log oc ęinn siþ.
	Þat mun verða satt, er vér slítum í sundr lǫgin, at vér munum slíta ok friðinn.“	Þat mon verþa satt eſ ver ſlitom i ſundr Logen at vér monom ſlita oc friþen.
	En hann lauk svá máli sínu, at hvárirtveggju játtu því, at allir skyldi ein lǫg hafa, þau sem hann réði upp at segja.	En hann lauc sva mali sino at hvarer tveggio iotto þvi at aller scylldi ein Log haꝩa þav sem hann reþi upp at segia.
	Þá var þat mælt í lǫgum, at allir menn skyldi kristnir vera ok skírn taka, þeir er áðr váru óskírðir á landi hér.	Þá vas þat męllt i logom at aller men scylldi Criſtner veſa oc scirn taca þeir er aþr voro oscirþer a landi her.
	En of barna útburð skyldu standa in fornu lǫg ok of hrossakjǫts át.	En of barna vtburþ scylldo standa en forno log oc oꝩ hroſſakiotz át.
	Skyldu menn blóta á laun, ef vildu, en varða fjǫrbaugsgarðr, ef váttum of kvæmi við.	Scylldo menn blota a lavn ef villdo. en varþa fiorbaugs garþr ef vottom of qvæmi viþ.
	En síðarr fám vetrum var sú heiðni af numin sem ǫnnur.	Enn siþar fom vetrom var sv heiþni af numen sem onnor.
	Þenna atburð sagði Teitr oss, at því, er kristni kom á Ísland.	Þena atburþ ſagþi Teitr oſſ at þui er criſtni com a Iſland.
	En Ólafr Tryggva sonr fell it sama sumar at sǫgu Sæmundar prests.	En Olaꝩr Trygvasonr fell et sama svmar at sogo Sęmundar preſtz.
	Þá barðisk hann við Svein Haralds son danakonung ok Ólaf inn sǿnska, Eiríks son at Uppsǫlum svíakonungs, ok Eirík, er síðan var jarl at Norvegi, Hákonar son.	þá barþisc hann viþ Svein Harallz son. Dana conung. oc Olaꝩ enn Sønſca Eiricſſon at Vpsölom Svía conuŋs oc Eiric eſ ſiþan, vas iarl at Norvegi Hǫconarſon.
	Þat var hundrað ok þrimr tigum vetra eptir dráp Eadmundar, en þúsund eptir burð Krists at alþýðu tali.	Þat vas cxxx. vetrum epter dráp Eadmundar. enn M. epter burþ Criſtz at alþyþo tali.

Be to, palyginkite abudu variantus su rankraščio AM 113B (COD. A) faksimilėmis (faksimilijų failai iš svetainės heimskringla.no):

Kontaktai • Naujienos

Copyright © 2014 Ugnius Mikučionis Atnaujinta: 2016-03-23

Copyright © 2014 Ugnius Mikučionis
Atnaujinta: 2016-03-23