Gylfi kom til Ásgarðs (7 pusl.)

Gylfi konungr var maðr vitr ok fjǫlkunnigr. Hann undraðisk þat mjǫk, er Ásafólk var svá kunnigt, at allir hlutir gengu at vilja þeira. Þat hugsaði hann, hvárt þat mundi vera af eðli sjálfra þeira eða mundi því valda goðmǫgn þau, er þeir blótuðu. Hann byrjaði ferð sína til Ásgarðs ok fór með leynð ok brá á sik gamals manns líki ok duldisk svá. En Æsir váru því vísari, at þeir hǫfðu spádóm, ok sá þeir ferð hans, fyrr en hann kom, ok gerðu í móti honum sjónhverfingar. Ok er hann kom inn í borgina, þá sá hann þar háva hǫll, svá at varla mátti hann sjá yfir hana. Þak hennar var lagt gyltum skjǫldum svá sem spánþak.

[…]

Frá Óðni ok nǫfnum hans (21 pusl.)

Þá mælir Gangleri: "Hverjir eru Æsir, þeir er mǫnnum er skylt at trúa á?"

   Hár segir: "Tólf eru Æsir goðkunnigir."

   Þá mælti Jafnhár: "Eigi eru Ásynjurnar óhelgari, ok eigi megu þær minna."

   Þá mælti Þriði: "Óðinn er ǿztr ok elztr Ásanna. Hann ræðr ǫllum hlutum, ok svá sem ǫnnur goðin eru máttug, þá þjóna honum ǫll svá sem bǫrn fǫður. En Frigg er kona hans, ok veit hon ørlǫg manna, þótt hon segi eigi spár […]

Frá Ása-Þór (22 pusl.)

Þá mælir Gangleri: "Hver eru nǫfn annarra Ásanna? Eða hvat hafask þeir at? Eða hvat hafa þeir gert til frama?"

   Hár segir: "Þórr er þeira framast, sá er kallaðr er Ása-Þórr eða Ǫku-Þórr. Hann er sterkastr allra goðanna ok manna. Hann á þar ríki, er Þrúðvangar heita, en hǫll hans heitir Bilskirrnir. Í þeim sal eru fimm hundrað gólfa ok fjórir tigir. Þat er hús mest, svá at menn hafa gert […]

Frá Baldri (23 pusl.)

[…] Annarr sonr Óðins er Baldr, ok er frá honum gott at segja. Hann er beztr, ok hann lofa allir. Hann er svá fagr álitum ok bjartr, svá at lýsir af honum, ok eitt gras er svá hvítt, at jafnat er til Baldrs brár. Þat er allra grasa hvítast, ok þar eptir mátþu marka hans fegrð bæði á hár ok á líki. Hann er vitrastr Ásanna ok fegrst talaðr ok líknsamastr, en sú náttúra fylgir honum, at engi má haldask dómr hans. Hann býr þar, sem heitir Breiðablik. Þat er á himni. Í þeim stað má ekki vera óhreint […]

Frá Nirði ok Skaða (23 pusl.)

Inn þriði Áss er sá, er kallaðr er Njǫrðr. Hann býr á himni, þar sem heitir Nóatún. Hann ræðr fyrir gǫngu vinds ok stillir sjá ok eld. Á hann skal heita til sæfara ok til veiða. Hann er svá auðigr ok fésæll, at hann má gefa þeim auð landa eða lausafjár, er á hann heita til þess. Eigi er Njǫrðr Ása ættar. Hann var upp fǿddr í Vanaheimum, en Vanir gísluðu hann goðunum ok tóku í mót at Ása gíslingu þann, er Hǿnir heitir. Hann varð at sætt með goðunum ok Vǫnum. Njǫrðr á þá konu, er Skaði heitir, dóttir Þjaza jǫtuns […]

Frá Frey ok Freyju

Njǫrðr í Nóatúnum gat síðan tvau bǫrn. Hét annat Freyr, en dóttir Freyja. Þau váru fǫgr álitum ok máttug. Freyr er inn ágætasti af ásum. Hann ræðr fyrir regni ok skini sólar ok þar með ávexti jarðar, ok á hann er gott at heita til árs ok friðar. Hann ræðr ok fésælu manna. En Freyja er ágætust af ásynjum. Hon á þann bǿ á himni, er Fólkvangr heitir. Ok hvar sem hon ríðr til vígs, þá á hon hálfan val, en hálfan Óðinn […]

Frá Skíðblaðni

Þá mælti Gangleri: "Hvat er at segja frá Skíðblaðni, er hann er beztr skipa, hvárt er ekki skip jafnmikit sem hann?"

Hár segir: "Skíðblaðnir er beztr skipanna ok með mestum hagleik gerr, en Naglfar er mest skip. Þat á Múspell. Dvergar nǫkkurir, synir Ívalda, gerðu Skíðblaðni ok gáfu Frey skipit. Hann er svá mikill, at allir æsir megu skipa hann með vápnum ok herbúnaði, ok hefir hann byr, þegar er segl er dregit, hvert er fara skal, en þá er eigi skal fara með hann á sæ, þá er hann gerr af svá mǫrgum hlutum ok með svá mikilli list, at hann má vefja saman sem dúk ok hafa í pungi sínum.