Pradþia
Turinys
Tarimas
1 paskaita
2 paskaita
3 paskaita
4 paskaita
5 paskaita
6 paskaita
7 paskaita
8 paskaita
9 paskaita

·         Perskaitykite ir iðverskite á lietuviø kalbà ðias iðtraukëles ið Snorio Sturlusono „Edos“ „(Giulvio þavëjimas)“. Pakomentuokite paryðkintas bûdvardþiø formas, o taip pat vardà Hár. Kieno tai vardas ir kà jis reiðkia?

 

Gylfi kom til Ásgarðs (7 pusl.)

Gylfi konungr var maðr vitr ok fjǫlkunnigr. Hann undraðisk þat mjǫk, er Ásafólk var svá kunnigt, at allir hlutir gengu at vilja þeira. Þat hugsaði hann, hvárt þat mundi vera af eðli sjálfra þeira eða mundi því valda goðmǫgn þau, er þeir blótuðu. Hann byrjaði ferð sína til Ásgarðs ok fór með leynð ok brá á sik gamals manns líki ok duldisk svá. En ¯sir váru því vísari, at þeir hǫfðu spádóm, ok sá þeir ferð hans, fyrr en hann kom, ok gerðu í móti honum sjónhverfingar. Ok er hann kom inn í borgina, þá sá hann þar háva hǫll, svá at varla mátti hann sjá yfir hana. Þak hennar var lagt gyltum skjǫldum svá sem spánþak.

[…]

 

Frá Óðni ok nǫfnum hans (21 pusl.)

Þá m¿lir Gangleri: "Hverjir eru ¯sir, þeir er mǫnnum er skylt at trúa á?"

   Hár segir: "Tólf eru ¯sir goðkunnigir."

   Þá m¿lti Jafnhár: "Eigi eru Ásynjurnar óhelgari, ok eigi megu þ¿r minna."

   Þá m¿lti Þriði: "Óðinn er ǿztr ok elztr Ásanna. Hann r¿ðr ǫllum hlutum, ok svá sem ǫnnur goðin eru máttug, þá þjóna honum ǫll svá sem bǫrn fǫður. En Frigg er kona hans, ok veit hon ¸rlǫg manna, þótt hon segi eigi spár […]

 

Frá Ása-Þór (22 pusl.)

Þá m¿lir Gangleri: "Hver eru nǫfn annarra Ásanna? Eða hvat hafask þeir at? Eða hvat hafa þeir gert til frama?"

   Hár segir: "Þórr er þeira framast, sá er kallaðr er Ása-Þórr eða Ǫku-Þórr. Hann er sterkastr allra goðanna ok manna. Hann á þar ríki, er Þrúðvangar heita, en hǫll hans heitir Bilskirrnir. Í þeim sal eru fimm hundrað gólfa ok fjórir tigir. Þat er hús mest, svá at menn hafa gert […]

 

Frá Baldri (23 pusl.)

[…] Annarr sonr Óðins er Baldr, ok er frá honum gott at segja. Hann er beztr, ok hann lofa allir. Hann er svá fagr álitum ok bjartr, svá at lýsir af honum, ok eitt gras er svá hvítt, at jafnat er til Baldrs brár. Þat er allra grasa hvítast, ok þar eptir mátþu marka hans fegrð b¿ði á hár ok á líki. Hann er vitrastr Ásanna ok fegrst talaðr ok líknsamastr, en sú náttúra fylgir honum, at engi má haldask dómr hans. Hann býr þar, sem heitir Breiðablik. Þat er á himni. Í þeim stað má ekki vera óhreint […]

 

Frá Nirði ok Skaða (23 pusl.)

Inn þriði Áss er sá, er kallaðr er Njǫrðr. Hann býr á himni, þar sem heitir Nóatún. Hann r¿ðr fyrir gǫngu vinds ok stillir sjá ok eld. Á hann skal heita til s¿fara ok til veiða. Hann er svá auðigr ok fés¿ll, at hann má gefa þeim auð landa eða lausafjár, er á hann heita til þess. Eigi er Njǫrðr Ása ¿ttar. Hann var upp fǿddr í Vanaheimum, en Vanir gísluðu hann goðunum ok tóku í mót at Ása gíslingu þann, er Hǿnir heitir. Hann varð at s¿tt með goðunum ok Vǫnum. Njǫrðr á þá konu, er Skaði heitir, dóttir Þjaza jǫtuns […]

 

Frá Frey ok Freyju

Njǫrðr í Nóatúnum gat síðan tvau bǫrn. Hét annat Freyr, en dóttir Freyja. Þau váru fǫgr álitum ok máttug. Freyr er inn ág¿tasti af ásum. Hann r¿ðr fyrir regni ok skini sólar ok þar með ávexti jarðar, ok á hann er gott at heita til árs ok friðar. Hann r¿ðr ok fés¿lu manna. En Freyja er ág¿tust af ásynjum. Hon á þann bǿ á himni, er Fólkvangr heitir. Ok hvar sem hon ríðr til vígs, þá á hon hálfan val, en hálfan Óðinn […]

 

Frá Skíðblaðni

Þá m¿lti Gangleri: "Hvat er at segja frá Skíðblaðni, er hann er beztr skipa, hvárt er ekki skip jafnmikit sem hann?"

Hár segir: "Skíðblaðnir er beztr skipanna ok með mestum hagleik gerr, en Naglfar er mest skip. Þat á Múspell. Dvergar nǫkkurir, synir Ívalda, gerðu Skíðblaðni ok gáfu Frey skipit. Hann er svá mikill, at allir ¿sir megu skipa hann með vápnum ok herbúnaði, ok hefir hann byr, þegar er segl er dregit, hvert er fara skal, en þá er eigi skal fara með hann á s¿, þá er hann gerr af svá mǫrgum hlutum ok með svá mikilli list, at hann má vefja saman sem dúk ok hafa í pungi sínum.

 Cituojama pagal: Snorri Sturluson. Edda. Prologue and Gylfaginning. Second edition. Edited by Anthony Faulkes. London, Viking Society for Northern Research, 2005 (7 ir 21–23 pusl.).

Atgal á 6 paskaità.

 

Kontaktai • Naujienos

Copyright © 2014 Ugnius Mikučionis
Atnaujinta: 2016-03-23